Ik ben naar de voorstelling 'Tussen' van Boukje Schweigman geweest. Wij, het publiek werden bij het begin gescheiden en in het donker het podium opgestuwd. Prachtig om te horen hoe anderen elkaar weer proberen te vinden of zenuwachtig gaan praten om de donkerte om hen heen een plek te geven.
Het stuk dat volgde was vooral een kluwen mensen, die langzaam voortbeweegt op het toneel. Op het moment dat je denkt, "nu heb ik het wel gezien" gingen ze door en dat maakte de voorstelling juist intens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten